1.   « انا القائم من آل محمد انا الذی اخرج فی آخرالزمان لهذا السیف (و اشار الیه) فاملا الارض قسطا و عدلا کما ملئت جوراً و ظلماً»

ترجمه: من قائم آل محمد هستم، من کسی هستم که در آخرالزمان با این شمشیر (و اشاره فرمود به شمشیری که همراهش بود ) ظهور می کنم و زمین را از قسط و عدل پر می کنم آنطور که از ستم و ظلم پر شده است.

2.     « انا خاتم الاوصیاء و بی یدفع الله البلاء عن اهلی و شیعتی»

ترجمه: من خاتم اوصیاء هستم و به سبب من خداوند بلاء را از اهل و شیعیانم دفع می کند.

3.     « من ادعی المشاهدة قبل خروج السفیانی و الصیحة فهو کاذب مفتر.»

ترجمه: هر کسی قبل از خروج سفیانی و صیحه( که از علایم ظهور می باشد) ادعای رویت من را داشته باشد دروغگوست و (به من) افتراء بسته است.

نکته: شکی نیست که منظور حضرت کسانی است که ادعای بابیت و نائبیت از جانب او را داشته باشند نه مطلق کسانی که شرف حضور و ملاقات جمال بی مثالش را پیدا کنند و بهترین شاهد هم آن است که این جمله را حضرت به آخرین سفیر خود و در آخرین نامه مرقوم فرمودند.

4.     «طلب المعارف من غیرنا اهل البیت مساوی لانکارنا.»

ترجمه: جستجوی معارف از ناحیه ای غیر از آنچه در نزد ما اهل بیت است، مساوی با انکار ماست.

5.     «لا عذر لاحد من موالینا فی التشکیک فیما یؤدّیه عنا ثقاتنا.»

ترجمه: هیچ عذری برای احدی از دوستان ما وجود ندارد که در آنچه کسانی که مورد وثوق ما هستند ، از ما نقل می کنند، تشکیک کند.

6.     « من کان فی حاجة الله عزو جل کان الله فی حاجته.»

ترجمه: هر کس به خاطر خدا حاجت کسی را برآورد خداوند هم اموراتش (اعم از دنیوی و اخروی) را اصلاح می کند.

7.     من زیارة الناحیة المقدسة لابی عبدالله الحسین:« فلئن أخرتی الدهور و عاقنی عن نصرک المقدور و لم أکن لمن حاربک محاربا و لمن نصب لک العداوة مناصباً فلا ندبنک صباحاً و مساءً و لابکین علیک بدل الدموع دماً حسره علیک و تأ سفاً علی ما دهاک و تلهفاً حتی أموت بلوعة المصاب و غصه الاکتباب.»

ترجمه: حضرت در ضمن زیارتی که در رثای جد بزرگوارش سیدالشهداء(ع) انشاء نمود، می فرماید: اگر روزگار زندگیم را به تأخیر انداخت و مقدرات مرا از یاریت بازداشت و در مقابل دشمنانت نجنگیدم و با مخالفانت نبرد ننمودم، به خاطر تو و آنچه بر تو وارد شده، هر صبح و شام برایت ناله کرده به جای اشک؛خون می گریم تا آنگاه که با حسرت و اندوه و غصه جانکاه بمیرم.

8.     «قلوبنا اوعیه لمشیة الله، فاذا شاء شئنا.»

ترجمه: دل های ما ظرف مشیت و اراده الهی است، پس هرگاه او بخواهد ما خواهیم خواست.

.     « قد آذانا جهلاء الشیعه و حمقاؤهم، و من دینه جناح البعوضه ارجح منه.»
ترجمه: نادانان و کور خردان شیعه و کسانی که پر و بال پشه از دینداری آنان برتر و محکم تر است، ما را آزار می دهند.

10.« انی امان لاهل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء.»

ترجمه: من برای اهل زمین موجب امان و امنیت می باشم، همچنان که ستارگان برای اهل آسمان اینگونه هستند.

11.« اکثروا الدعاء بتعجیل الفرج، فان ذالک فرجکم.»

ترجمه: برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید، که فرج شما در همان است.

12.« ابی الله عزو جل للحق الا اتماما، و للباطل الا زهوقاً.»

ترجمه: خداوند از اینکه حق را ناتمام گذارد و باطل را از بین نبرد، ابا دارد.

13.« اعوذ بالله من العمی بعد الجلاء، و من الضلاله بعد الهدی و من موبقات الاعمال، و مردیات الفتن.»

ترجمه: پناه می برم به خدا از بینایی پس از روشنایی، و از گمراهی پس از هدایت، و از رفتار هلاکت بار و فتنه های نابود کننده.

14.« ان استرشدت ارشدت، و ان طلبت وجدت.»

ترجمه: اگر خواستار هدایت و رشد باشی ارشاد خواهی شد، و اگر جویا شوی می یابی.